Wat de kerk ook verzuimd heeft te vertellen is de smaak van de hemel. Zoete melk, daar proeft ze naar...
Het voelt als een leven geleden dat ik die woorden tegen hem sprak, op een moment dat ik nog niet half wist hoe onvolmaakt die wereld daadwerkelijk was...
Na het spelen van dit stuk voel ik me altijd weer rustiger. Meer in balans. Het is de muziek waar ik de pijn uit mijn jeugd in kwijt kan...
Zo keken we voor een poosje diep in elkaars ogen, adem en ruimte delend. Alsof hij afscheid van me nam...
In paniek graai ik in de duisternis, maar ik weet in de onbekende leegte geen houvast te vinden...
Dieper dan nodig is drukt hij de vlijmscherpe punt in mijn vlees en snijdt een kruis. Het bloed sijpelt eruit, maar ik vertrek geen spier...
Mijn hoofd snapt precies hoe het zit, waarom begrijpt mijn lichaam er dan niets van en voel ik deze ongepermitteerde aantrekkingskracht? Deze vrouw is verboden voor mij...
Een dierlijke kreet weerkaatst de vier muren van de bijna lege ruimte en ik verbijt mezelf wanneer ik me realiseer dat mijn eigen keel het afschuwelijke geluid heeft weten te produceren...
Tja, en dan gaat hij de wijde wereld in…
Uiteraard is mijn manuscript Sonata al gelezen door een aantal veilige, bijzonder enthousiaste familieleden, maar nu stuur ik hem naar mijn vriendin A., die ik verwacht toch wat kritischer te zijn.
Lees verder
Hoiting is een auteur die schrijft op een manier dat je in alles meeleeft. De spanning bezorgt je kippenvel, de liefde voel je kriebelen, en er is ruimte voor erotiek, dit alles in de juiste proporties zorgt voor een aantrekkelijke spannende liefdesroman die je in een ruk uit wilt lezen.
Om en om per hoofdstuk vertellen de beide hoofdpersonen via een ik-figuur hun verhaal. Aandacht voor karakters, uitgewerkt liefdesverhaal met een Italiaans maffiatintje in een moderne setting. Aangename ontspanningslectuur. Een vervolgdeel staat in de planning.
Wat mij betreft heeft Hoiting zichzelf overtroffen. Was ‘Sonata’ al een uitstekend boek; ‘Scarlatto’ is op diverse fronten –zo mogelijk- nog beter. De auteur heeft zich duidelijk nog verder ontwikkeld qua structuur van het verhaal, maar ook komen haar personages nog beter uit de verf. Op uiterst zorgvuldige wijze weet zij haar lezers kennis te laten maken met de beweegredenen en emoties van haar karakters.
Sonata is een liefdesroman waar de spanning vanaf druipt. Natascha Hoiting is erin geslaagd om personages neer te zetten die ondanks dat ze dingen gedaan hebben die het daglicht niet kunnen verdragen toch je hart weten te stelen. Achter elke crimineel zit een mens met goede kanten, maar je moet ze willen zien.