Op 20 augustus 1672, nu 350 jaar geleden, reisde Maria van Berckel naar Den Haag. Haar man Cornelis de Witt zat opgesloten in de Gevangenpoort, valselijk beschuldigd van het beramen van een moord op prins Willem de Derde. Een paar dagen eerder was hij aan een scherp examen onderworpen: hij was gemarteld en was er slecht aan toe.
Tijdens haar reis per trekschuit vernam Maria dat het Hof van Holland een uitspraak had gedaan: Cornelis werd verbannen uit Holland en West-Friesland en van al zijn functies ontheven. Ze schrok van dit bericht en wilde nog sneller naar haar geliefde.
Tijdens haar reis per trekschuit vernam Maria dat het Hof van Holland een uitspraak had gedaan: Cornelis werd verbannen uit Holland en West-Friesland en van al zijn functies ontheven. Ze schrok van dit bericht en wilde nog sneller naar haar geliefde.Maria zou Den Haag die dag echter nooit bereiken. Toen ze in Rijswijk een stop had en even bijkwam in Herberg Witsenburg, vernam ze afgrijselijk nieuws. Tezamen met zijn broer Johan de Witt was Cornelis door een woedende menigte gelyncht en aan de wipgalg op het Groene Zoodje gehangen. De menigte gedroeg zich als barbaren: lichaamsdelen werden afgesneden, afgebeten en zelfs opgegeten, en vrouwen paradeerden met darmen om hun hals als ware het kettingen van diamanten.
Maria, gebroken en verbijsterd, hield ondanks alles haar rug recht; niemand zou te weten komen hoe aangedaan ze was. Ze keerde terug naar Rotterdam, waar ze door familie werd opgevangen. Wanneer ze de volgende dag naar Dordrecht reist, blijkt de narigheid niet voorbij…
Wil je meer weten over het leven van Maria van Berckel en de aanloop naar het rampjaar in 1672? Mijn nieuwe roman is bijna gereed.
